۱۳۸۸ تیر ۱۴, یکشنبه

fell apart





این روزها چه سرگردانم
گویی چیزی را گم کرده ام
چرا این روز وقت زیاد می آورم،
شاید این ساعات خالی متعلق به کسی ست،
ساعات نشستن با کسی، که دیگر نیست
شاید این ساعات، ساعت های با تو بودن است
که حال، بی تو از روزهای من زیاد می آیند
ساعت های بی تو بودن .....

۵ نظر:

  1. با همه وجودم درکت می کنم . صاحب آن لحظات همیشه صاحب آن لحظات خواهد
    ماند هرچند اگر مصاحبی نازنین تر به جای او بنشیند.

    پاسخ دادنحذف
  2. حسرت ها هميشه زماني مي آيند كه نداري آنچه را كه بايد...
    و خب اين قانون خلقت است...
    و اگر داشته باشي آنچه را كه بايد، باز هم حسرتي ديگر داري...
    پس هيچ وقت نداري آنچه را كه بايد...
    و خب اين هم قانون خلقت است...

    پاسخ دادنحذف
  3. سلام
    وبلاگ امپراتوری آش رشته دوباره با مطالب جدید شروع به فعالیت کرد . ایران را بهتر بشناسیم . اگر واقعا ایرانی هستید خود ذا بهتر بشناسید .
    دارا پارسه
    nazaret ba tabadole link chie ?

    پاسخ دادنحذف
  4. سلام. آره می فهمم، راه حل برای تو و من : فکر کنم بهتره مثل من از غم شیرینی که در دل داری لذت ببری ! چارش همینه باور کنید. یک آهنگ پیانو بزارید اگه می تونید تا نصف شب بیدار بمونید و سعی کنید شعر بنویسید.

    پاسخ دادنحذف