۱۳۸۸ اردیبهشت ۳۰, چهارشنبه

بهانه

شده تا به حال دوست داشته باشی بری خونه یه نفر، صاحبخونه هم بارها دعوتت کرده باشه و گفته باشه اینقدر عزیز هستی که هر وقت بیای قدمت سر چشم، ولی نتونی بری با اینکه خیلی دلت میخواد بری و خونه اش رو ببینی و یک چای دوستانه بخوری.همه این رد دعوت هم به خاطر بعضی اخلاق ها و بدبینی خودته.

حسرت اون مهمونی دوستانه همیشه با آدم می مونه.

۴ نظر:

  1. سلام
    وبلاگ خوبی دارید
    لطفا برای تهیه جدیدترین مجموعه های آموزشی شامل برنامه نویسی گرافیک دوبعدی و سه بعدی و بدن سازی و آمادگی جسمانی به سایت ما سر بزنید
    با کمترین قیمت و بهترین کیفیت
    www.learnguide.net
    منتظر شما هستیم

    پاسخ دادنحذف
  2. البته بعضی وقتها آدم از تبعات این جور مهمونی هاست که دلش نمی خواد بره

    پاسخ دادنحذف
  3. بدبيني بدبيني بدبيني.....كشت مارا!

    پاسخ دادنحذف
  4. بنظرم ترس از قضاوت مرم باعث میشه خیلی از فرصت های زندگی رو از دست بدیم. این تصور که اگه به فلانی تلفن بزنم یا به خونش برم اون منو تحویل نمیگیره یا باهام بد برخورد میکنه باعث میشه آدمها از هم دور بشن این در حالیه که احتمال زیاد اون طرف مشتاق دیدار ماست.

    یکی از دعاهای همیشگی من اینه که خدایا ترسهامو ازم بگیر.

    پاسخ دادنحذف