تو چه دانی كه پس هر نگه ساده من،
چه جنونی، چه نیازی، چه غمی ست؟
یا نگاه تو، كه پر عصمت و ناز،
بر من افتد؛ چه عذاب و ستمی ست.

 

-اخوان ثالث